برادر او نيز در اين رشته ورزشي يک قهرمان مدرسه اي است. هيچ قانون خاصي که از حضور دختران براي مبارزه با حريفان مرد جلوگيري کند وجود ندارد. او در مصاحبه اش گفته است براي اينکه مادرش اجازه دهد او در رقابتها حضور پيدا کند مجبور شد بازوي او را با يک فن رزمي بپيچاند و زماني که او رضايتش را اعلام کرد او از خوشحالي گريه کرد.
مربي وي معتقد است او از نظر جسمي و روحي فوق العاده مقاوم است و مناسب اين رشته ورزشي ميباشد.
در سال 2011 در مسابقات فينال کشتي مدارس رقيب او به دليل اينکه وي يک دختر است از مبارزه با وي چشم پوشيد و حاضر به مبارزه روي تشک نشد. او در مصاحبه اش گفته بود کشتي يک ورزش مبارزه اي است که نيازمند خشونت است و من حاضر نيستم اين خشونت را روي يک دختر اعمال کنم.
او ميگويد من روي تشک مسابقه به هيچ عنوان به جنسيت خود فکر نميکنم و تنها روي پيروزي در مبارزه ام تمرکز ميکنم.